مقایسه اثرات ترکیب "فنتانیل + لیدوکائین + پاولون" با لیدوکائین در بیحسی منطقه ای داخل وریدی

از روش بیحسی داخل وریدی منطقه ای (ivra) در اعمال جراحی زیر آرنج و زیر زانو استفاده میگردد. لیدوکائین شایعترین دارویی است که در این روش استفاده می شود اما بدلیل ایجاد عوارض سیستم اعصاب مرکزی و قلبی عروقی استفاده از آن با احتیاط انجام می گیرد و لذا استفاده ازجایگزینهایی به جای آن مورد بررسی قرار گرفته است و این مطالعه نیز با این هدف انجام گردید و فنتانیل و پاولون بعنوان داروهای کمکی و در جهت کاهش مقدار لیدوکائین و مقایسه اثر آن با لیدوکائین تنها در روش بیحسی منطقه ای داخل وریدی مورد استفاده قرار گرفت.           در این مطالعه کارآزمائی بالینی تصادفی شده دوسوکور 54 نفر بیمار a s a i , iiکه جهت عمل ارتوپدی انتخاب شده بودند بطور اتفاقی به دو گروه 27 نفری تقسیم شدند. به یک گروه لیدوکائین (m g200 با حجم c c40 ) و به گروه دیگر ترکیب لیدوکائین(100mg)+ فنتانیل (0.05mg)+ پاولون (0.5mg) با حجم 40c c تزریق گردید. پارامترهای زمان شروع بلوک (توسط تست pinprick)-طول مدت عمل-زمان بازکردن تورنیکه اول و دوم- کیفیت بلوک-زمان بازگشت حس درد- طول مدت بلوک-طول مدت بیدردی پس از عمل و رضایت جراح و بیمار مورد ارزیابی و ثبت قرار گرفت. سپس نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون آماری c2  و ازطریق نرم افزار آماری epi6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.           میزان موفقیت بلوک در هر دو گروه یکسان بود. میانگین زمان شروع بلوک در گروه لیدوکائین (3.5 دقیقه) نسبت به گروه لیدوکائین+فنتانیل+پاولون (7.7دقیقه) کمتر بود (0.00008=p). کیفیت بلوک و میزان رضایت جراح و بیمار در هر دو گروه تقریبا یکسان و از نظر آماری معنی دار نبود. طول مدت عمل نیز برای هر دو گروه تقریبا یکسان بود. زمان بازگشت درد پس از بازکردن تورنیکه در گروه لیدوکائین+فنتانیل+پاولون (15.5 دقیقه) نسبت به گروه لیدوکائین (6.6 دقیقه) طولانی تر بود که از نظر آماری معنی دار بود (0.00001=p).           با توجه به نتایج فوق میتوان نتیجه گرفت که استفاده از ترکیب لیدوکائین+ فنتانیل+پاولون (حاوی نصف دوز کامل لیدوکائین) بر لیدوکائین (با دوز کامل) به تنهایی ارجحیت دارد و میزان عوارض ناشی از لیدوکائین را به حداقل می رساند.